Agrotechnika uprawy owsa

Areał uprawy owsa w Polsce oblicza się na około500 tys. ha.  W tym artykule piszemy o wymaganiach owsa dotyczących przebiegu pogody, wyboru stanowiska, nawożenia oraz siewu. Zapraszamy do lektury!

Owies – wymagania pogodowe

Owies na tle innych ma największe wymagania wodne. Jest to roślina wymagająca najwcześniejszego terminu siewu, z powodu optymalnej dostępności wody do skiełkowania i początkowego rozwoju.

Chłodniejsza i niezbyt deszczowa wiosna jest bardzo korzystna w krzewieniu a wahania temperatur poniżej zera nie wpływają negatywnie na rozwój tego gatunku.

Wymagania glebowe owsa

Owies ma małe wymagania glebowe. Udaje się na wszystkich glebach. Wyjątek stanowią gleby o wadliwych stosunkach wodnych i bardzo lekkie, słabe piaski. Odmiany owsa można uprawiać na stanowiskach po innych przedplonach bez przeciwwskazań.

Owies daje wysoki plon na stanowiskach zasobnych w składniki pokarmowe – szczególnie na stanowiskach gdzie  przedplonem były rośliny pozostawiające glebę sprawną i bogatą w resztki pożniwne, bogate w azot. Na glebach kompleksu żytniego dobrego bardzo dobrym przedplonem jest uprawa ziemniaków uprawiane na oborniku.

Nie wskazana jest lokalizacja owsa gdzie przedplonem był owies, ze względu na możliwość rozmnożenia nicieni. Możliwa jest uprawa po innych zbożach przy zastosowaniu intensywniejszego nawożenia mineralnego.

Uprawa owsa w monokulturze

Uprawa owsa w monokulturze zbóż spełnia rolę fitosanitarną – zmniejszającą nasilenie występowania chorób podsuszkowych. Uprawa roli pod owies jest niczym nie wyróżniająca się jak w przypadku innych gatunków zbóż jarych. Należy jednak podkreślić, że w czasie przygotowywania roli pod siew tego gatunku należy szczególnie dbać o ograniczanie strat wodnych w glebie.

Wymagania pokarmowe owsa

Owies ma największe na tle innych gatunków wymagania pokarmowe, jednak dzięki większej zdolności wykorzystywania trudnych przyswajalnych składników mineralnych, o wymagania nawozowe są mniejsze.

Do wyprodukowania 1 tony ziarna i odpowiedniej ilości słomy  gatunek ten pobiera z gleby około 24 kg N i 12 kg P2O5 i 36 K2O, 11 kg CaO i 7 kg MgO. Nawożenie więc powinno uwzględniać  przyswajalność i dostępność składników pokarmowych w glebie. Zaleca się następujące nawożenie:  40 – 50 kg P2O5 , 60 – 100 kg K2O. Wysokość nawożenia azotowego nie powinna przekraczać 50 – 70 kg/ha N. Wyższe nawożenie azotowe należy podzielić na dwie dawki – 2/3 przedsiewnie , 1/3 w fazie strzelania w źdźbło.

Siew owsa

Ilość wysiewu nasion owsa waha się, w zależności od kompleksu glebowego, terminu siewu, przedplonu, nawożenia i odmiany do 160 do 210 kg/ha, umieszczonych na głębokość 3-5 cm.  W warunkach wilgotniejszych i na glebach łatwo zaskorupiających się trzeba siać płycej, na glebach lżejszych i suchych – głębiej. Zalecana obsada to 400 – 500 roślin /m2. Odmiany nie oplewione należy możliwie szybko zbierać z pola ze względu na tendencję do osypywania. Cecha ta powoduje też ograniczenie co do wielkości areału uprawy odmian nie oplewionych.

Opracował: Tomasz Krakowiak